هدف این پژوهش، بررسی عوامل موثر بر عملکرد شغلی کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی است. جامعه آماری تحقیق را 360 نفر از کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی تشکیل می دهند که 120 نفر از آنان به عنوان نمونه آماری از طریق روش نمونه گیری سیستماتیک انتخاب شدند. داده های تحقیق از طریق پرسشنامه جمع آوری شد. ابزار تحقیق شامل دو نوع پرسشنامه است؛ پرسشنامه ارزیابی عملکرد شغلی کارشناسان ستادی توسط سرپرستان و پرسشنامه دوم که برای سنجش متغیرهای مستقل تحقیق بود، توسط کارشناسان تکمیل شد. نتایج تحقیق نشان داد که کارشناسان ستادی از عملکرد شغلی و انگیزش شغلی بهتری برخوردارند. نتایج حاصل از ضریب همبستگی گویای رابطه معنی دار بین عملکرد شغلی کارشناسان ستادی و رضایت شغلی، انگیزش شغلی، سابقه خدمت و عوامل آموزشی است. در بررسی ارتباط متغیرهای تحقیق با عملکرد شغلی نشان داده شد که متغیر مطابقت دوره های گذرانده شده، مهمترین عامل پیش بینی کننده عملکرد شغلی کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی است که با توجه به این مساله سازمان تربیت بدنی باید به برنامه ریزی و توسعه دوره های آموزشی و مطابقت آنها با نیازهای آموزشی کارشناسان مبادرت ورزد.

هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین ساختار سازمانی و نوآوری کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی کشور بود. جامعه آماری این تحقیق را کلیه کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی تشکیل داد که 160 نفر از آن ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی بعنوان نمونه آماری این تحقیق انتخاب شده اند. روش تحقیق از نوع همبستگی و ابزار اندازه گیری شامل سه پرسش نامه ویژگی های فردی، پرسش نامه ساختار سازمانی رابینز (1987) و پرسش نامه استاندارد شده نوآوری پاتچن و فیفر (1986) بود. اعتبار صوری و محتوا ی ابزار به همت متخصصان بررسی شده و پایایی مربوط به پرسش نامه های ساختار سازمانی و نوآوری نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 0.78 و 0.73 به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین ساختار سازمانی و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنی داری وجود داشت (p=0.011). بین پیچیدگی و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنی داری مشاهده نشد (p=0.53). بین رسمیت و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنی دار وجود داشت (p=0.00). بین تمرکز و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنی دار وجود داشت (p=0.02). بین سطح تحصیلات و نوآوری کارشناسان ستادی رابطه معنی دار وجود داشت و در نهایت، بین جنسیت و سابقه خدمت با نوآوری کارشناسان رابطه معنی داری مشاهده نشد. یافته های تحقیق بیانگر این است که دو مولفه رسمیت و تمرکز با نوآوری کارشناسان رابطه عکس دارد و جنسیت و میزان سابقه خدمت کارشناسان عاملی برای اولویت بندی یا گزینش آن ها جهت کسب ایده های نو محسوب نمی شود.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین یادگیری و عملکرد سازمانی در کارشناسان سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران است. در این زمینه از پرسشنامه استاندارد یادگیری سازمانی DLOQ و عملکرد یانگ و همکاران (2004) استفاده شد. پس از تایید روایی صوری و پایایی (پرسشنامه یادگیری سازمانیa=0.871  و پرسشنامه عملکرد a= 0.84) ابزار تحقیق در جامعه آماری، پرسشنامه ها در بین نمونه 169 نفری پژوهش، متشکل از تمامی کارشناسان سازمان مورد بررسی، توزیع شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری کلموگروف اسمیرنف و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد بین یادگیری مداوم در سطح فردی با عملکرد سازمانی کارشناسان ارتباط مثبت و معنی داری (P<0.05، r=0.423) وجود دارد. همچنین بین دیگر ابعاد یادگیری (یادگیری تیمی، توانمندسازی، ارتباطات در سیستم و رهبری راهبردی) با عملکرد سازمانی کارشناسان ارتباط مثبت و معنی داری مشاهده شد. یافته ها بر اهمیت یادگیری سازمانی و سطوح آن (یادگیری فردی، یادگیری تیمی و یادگیری سازمانی) به عنوان یکی از عوامل موثر در افزایش سطح عملکرد کارشناسان سازمان تربیت بدنی تاکید دارد.

هدف این تحقیق، بررسی ارتباط عدالت سازمانی با تعهد سازمانی کارشناسان سازمان تربیت بدنی بود. بر اساس جدول مورگان 140 نفر به روش تصادفی ساده به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اطلاعات فردی، پرسشنامه عدالت سازمانی نیهوف و مورمن (1993) و پرسشنامه تعهد سازمانی (میر وآلن 1990) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده گردید. نتایج آزمون تی استیودنت و تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که، در ادراک عدالت سازمانی و تعهد سازمانی با توجه به متغیرهای جمعیت شناختی (جنسیت، سابقه خدمت و وضعیت استخدامی) تفاوت معناداری وجود ندارد، اما در ادراک عدالت سازمانی و تعهد سازمانی در سطوح تحصیلی تفاوت معناداری مشاهده شد. همچنین بررسی آماری با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین عدالت سازمانی با تعهد سازمانی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد ((P<0.05.

هدف از این تحقیق، بررسی ارتباط تعهد سازمانی با دلبستگی شغلی کارشناسان سازمان تربیت بدنی بود. بر اساس جدول مورگان 140 نفر به روش تصادفی ساده به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اطلاعات فردی، پرسشنامه تعهد سازمانی میر وآلن (1990) و پرسشنامه دلبستگی شغلی کانونگو (1983) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده گردید. نتایج آزمون تی استیودنت و تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که در ادراک تعهد سازمانی با توجه به متغیرهای جمعیت شناختی (جنسیت، سابقه خدمت و وضعیت استخدامی) تفاوت معناداری وجود ندارد، اما در ادراک تعهد سازمانی در سطوح تحصیلی تفاوت معناداری مشاهده شد (P<0.05). ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین ابعاد تعهد سازمانی (عاطفی، مستمر و هنجاری) با تعهد سازمانی و بین تعهد سازمانی با دلبستگی شغلی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. آنالیز رگرسیون چند متغیره نشان داد که تعهد عاطفی و تعهد مستمر متغیرهای پیش بین دلبستگی شغلی می باشند (P<0.01).

هدف از پژوهش حاضر عبارت است از بررسی رابطه بین ماموریت سازمانی (نیت و مسیر راهبردی، چشم انداز، اهداف، و مقاصد کوتاه مدت) و یکپارچگی سازمانی (هماهنگی و انسجام، توافق، ارزش های اصلی) در بین کارشناسان سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران. به همین منظور، پرسش نامه ای (دنیسون و همکاران، 2006) تهیه شد و پس از تایید روایی و پایایی (a=0.924) آن، در بین جامعه 241 نفری پژوهش، متشکل از کارشناسان سازمان مورد مطالعه، توزیع شد. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری کلموگروف اسمیرنف، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی، و تحلیل ماتریس همبستگی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد میزان ماموریت سازمانی و یکپارچگی سازمانی در کارشناسان به ترتیب برابر 50.46 درصد و 52.45 درصد بود و ارتباط معنادار و مثبتی (r=0.768, p<0.01) بین ماموریت سازمانی و یکپارچگی سازمانی، همچنین بین تمامی متغیرهای آن ها در کارشناسان مشاهده شد. یافته های تحقیق بر افزایش سطح ماموریت سازمانی به عنوان یکی از شیوه های افزایش سطح یکپارچگی در کارشناسان سازمان تربیت بدنی تاکید دارد.

هدف از این پژوهش تعیین ارتباط بین سبک مدیریت (تحول گرا و عمل گرا) با رضایت شغلی کارشناسان سازمان تربیت بدنی شاغل در تهران بود. تا از این طریق بتوان گامی در جهت شناسایی عوامل اثرگذار در رضایت شغلی برداشت که بر بهره وری سازمان اثر دارد. نتایج توصیف آماری سبک مدیریت نشان داد که میانگین نمره مدیریت در سازمان تربیت بدنی از دیدگاه کارشناسان 139.09 (از حداکثر نمره ممکن 250) و میانگین نمرات تحول گرایی )118.04 از حداکثر نمره ممکن 200) و میانگین نمرات عمل گرایی 25.19 (از حداکثر نمره ممکن 50) بود، که نشان می دهد مدیران سازمان تربیت بدنی از لحاظ ابعاد تحول گرایی و عمل گرایی در ابتدای راه رشد و تکامل این سبک هستند. نتایج توصیف آماری داده های رضایت شغلی نیز نشان داد که میانگین رضایت کلی از شغل دارای میانگین 119.4 (از حداکثر نمره ممکن 205) بود که در شاخص های رضایت، بالاترین رضایت از کار با میانگین 35.27 (از حداکثر نمره ممکن 50) و پایین ترین رضایت از حقوق و مزایا با میانگین 9.99 (از حداکثر نمره ممکن 30) بود. نتایج آزمون فرضیات تحقیق نشان داد که همبستگی بین رضایت شغلی و سبک مدیریت (0.75)، با سبک مدیریت تحول گرا (0.75) و با مدریت عمل گرا (0.72) است که در سطح (P=0.001) معنی دار است. این نتیجه موید زیر بنای نظری تحقیق است که سبک مدیریت به عنوان یک عامل تسهیل کننده و برانگیزنده به طور مستقیم و غیر مستقیم بر رضایت شغلی اثر دارد. بنابراین توصیه می شود آموزش های لازم برای شیوه های مدیریت تحول گرا و عمل گرا در سازمان به اجرا گذاشته شود. همچنین از رفتارهای مدیریت تحول گرا و سابقه کار به همراه رفتارهای مدیریت تحول گرا می توان به عنوان بهترین مدل های پیشبینی رضایت شغلی بهره گرفت.

هدف این پژوهش توصیفی ـ پیمایشی، تعیین ارتباط بین فرهنگ سازمانی و رضایت شغلی کارشناسان سازمان تربیت بدنی شاغل در تهران بود. به این امید که یافته های حاصل از آن برای ایجاد فرهنگ سازمانی و رضایت شغلی مفید واقع شود. برای اندازه گیری فرهنگ سازمانی از پرسش نامه استاندارد فرهنگ سازمانی (OCAQ) مارشال ساشکین (1996) و رضایت شغلی (JFS) ویسوکی و کروم (1991) استفاده شد. نتایج یافته ها نشان داد: فرهنگ سازمانی حاکم بر سازمان تربیت بدنی، در سطح متوسط و رضایت شغلی کارشناسان بخصوص در جنبه های حقوق و مزایا؛ ترفیع و ارتقاء پایین است همچنین بین فرهنگ سازمانی و رضایت شغلی همبستگی مثبت و معنی داری (0.001= α) وجود داشت. در این تحقیق، مدل های قدرت فرهنگ سازمانی و سابقه کار با فرهنگ سازمانی بهترین پیش بینی کننده رضایت شغلی از متغیرهای تحقیق شناسایی شد.  

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین انطباق پذیری سازمانی (ایجاد تغییر، مشتری مداری، یادگیری سازمانی) و مشارکت سازمانی (تیم گرایی، توسعه قابلیت ها، توانمند سازی) در بین کارشناسان سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران بوده است. در راستای دستیابی به اهداف تحقیق، از پرسشنامه (دنیسون، 2005) استفاده گردید و پس از تایید روایی و پایایی (a=0.882) آن، در بین جامعه 241 نفری پژوهش که تمامی کارشناسان سازمان مورد مطالعه را در بر می گیرد، توزیع شد. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری کلموگروف اسمیرنف، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی و تحلیل ماتریس همبستگی، استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان داد که میزان انطباق پذیری و مشارکت کارشناسان به ترتیب برابر با 51.37 درصد و 50.93 درصد بوده و ارتباط معنادار و مثبتی (p<0.01، r=0.66) بین انطباق پذیری سازمانی و مشارکت سازمانی و همچنین بین تمامی متغیرهای آنها در کارشناسان سازمان تربیت بدنی، مشاهده شد. نتایج این تحقیق بر افزایش سطح مشارکت سازمانی به عنوان یکی از شیوه های افزایش سطح انطباق پذیری کارشناسان سازمان تربیت بدنی، تاکید دارد.